Blog

Je bent aan het eind van een selectieproces en vol enthousiasme gaan we richting de slotonderhandeling. De voorbereidingen voor de slotonderhandeling zijn in volle gang, je doelen voor de slotonderhandeling heb je bepaald, de SLA normen etc. staan vast dus we kunnen beginnen. Maar als je van plan bent om een (langdurige) onderhandeling in te gaan is het verstandig om van te voren even stil te staan bij de vraag of het nodig is om een overeenkomst af te sluiten over het onderhandelen zelf?

We hadden het vorige week over waarom risico’s af te dekken als je er toch niet naar kijkt. Leuke reacties op gekregen. Ik gaf daarin aan dat we met zijn allen enorm ons best doen om geweldige contracten op te stellen, maar als je er toch niet naar kijkt, heeft het weinig zin, zeker uit inkoopoogpunt. Gelukkig zijn er ook organisaties die wel degelijk hun contracten en leveranciers willen managen. En sommigen zijn zelfs overijverig. Dan krijg je een keurig contract van een paar kantjes, waarin we alles juridisch hebben afgestemd en dan een bijlage van 40 kantjes met Key Performance Indicators (KPI’s) om op te sturen. Succes :-)! Het is bij contract- en leveranciersmanagement van cruciaal belang

Contracten zijn onder andere bedoeld om risico’s mee af te dekken. En dan met name financiële risico’s. Toch is het bij veel organisaties een beetje vechten tegen de bierkaai en lijkt het alsof de directie een afdeling inkoop in het leven heeft geroepen om er makkelijk vanaf te zijn. Inkoop is een soort doekje voor het bloeden en wordt verder in de hoek gezet. Inkopers werken zich drie slagen in de rondte om, samen met Legal en – zo mogelijk – de betrokkenen intern, een dijk van een contract te sluiten. Raamcontracten, deelcontracten en ga zo maar door. Primair bedoeld om risico’s mee af te dekken, maar in de praktijk toch met name gericht op savings. Daar wordt de inkoper namelijk op afgerekend. Als het echter alleen om de savings zou gaan, waarom dan een contract afsluiten? Zorg dan gewoon voor een flinke korting,

Onlangs las ik in onderstaand artikel dat BMW een droomrendement heeft behaald ten koste van de haar toeleveranciers. Droomrendement BMW ten koste van toeleveranciers BMW meldde begin deze maand een droomrendement van 14,4 procent over het eerste half jaar.  Voor de toeleveranciers zijn de druiven echter zuur.

Over een eerder blog heb ik diverse vragen gekregen over de minimale functionaliteit van een contractbeheersysteem. Hoewel het gevaarlijk is om hier iets generieks over te zeggen dat voor elke organisatie geldt, ga ik het toch proberen. Wel is het verstandig om van te voren af te kaderen wat er wordt verstaan onder contractbeheer. Hier zijn ook diverse omschrijvingen van maar ik hanteer graag de volgende; “Contractbeheer is het proces dat ervoor zorgt dat de juiste informatie op het juiste

Verzekeraars hanteren nullijn bij zorginkoop Zorgverzekeraars Nederland (ZN) ziet op landelijk niveau geen groeiruimte voor ziekenhuizen en zelfstandige klinieken voor 2012. Het in het hoofdlijnenakkoord vastgestelde cijfer van 2,5 procent is niet reëel, stelt ZN. Zorgverzekeraars zullen hun inkoopbeleid voor 2012 op deze nieuwe inzichten aanpassen. Dat laat ZN weten in een brief aan de besturen van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ), de Nederlandse Federatie van Universitaire (NFUMC) en de Medische Centra en Zelfstandige Klinieken Nederland (ZKN).

Een spreadsheet is nog steeds de onbetwiste leider op het gebied van contractbeheer. Het gebruik van spreadsheets heeft echter ook zijn nadelen, maar willen we die eigenlijk wel weten? Een contract is weer eens onbedoeld verlengd, de reden: een foutieve datum in de spreadsheet. Maar wie is er nu verantwoordelijk voor deze fout? Als we met meerdere personen in deze spreadsheet werken is het niet meer te achterhalen wie de foutieve aanpassing heeft gedaan. Dat is op zich niet zo erg want we hoeven niet naar elkaar te gaan “zwartepieten”,

Het woord gonst in de rondte de laatste tijd, “Prestatie-inkoop”. Overgenomen uit Amerika en ontwikkeld door Dean Kashiwagi. Daar noemen ze het Best Value Procurement. In een woord: Geweldig! Prestatie-inkoop gaat ervan uit dat je niet alleen maar kijkt naar de laagste prijs en niet zelf bepaalt hoe het resultaat bereikt moet worden. Of zoals Dean Kashiwagi stelt: “Luister naar de experts in de markt. De uitvoerende partij weet precies hoe ze een project kan uitvoeren en waar de risico’s liggen, maar geef haar wel de ruimte om dat duidelijk te maken”. Jij stelt het resultaat vast,

Het gemak waarmee je je op een clouddienst kan abonneren is een welkome verademing in vergelijking tot de aanschaf van een licentieproduct.  Alles kan online afgewikkeld worden en door links en rechts wat aan te vinken ben je in enkele minuten abonnee van een clouddienst.  Echter onderhandelen over de voorwaarden en SLA is er veelal niet bij. Eén van de redenen dat een cloudservice goedkoper kan worden aangeboden ten opzichte van een licentie product heeft te maken met het feit dat er minder tijd in onderhandelingen wordt gestoken. Het label: “Deze dienst wordt u aangeboden onder onze voorwaarden, en het staat ons vrij om deze te wijzigen. Take it or leave it.”,

Op supplymanagement.com stond recent een verslag over een survey die is gehouden onder 218 CPO’s wereldwijd. Schokkende conclusie van dit onderzoek is dat volgens de CPO’s 76% van de Procurement medewerkers niet bekwaam genoeg is. 65% moet verbeteren en 11% vertoont zelfs een groot gat voor wat betreft de benodigde competenties. In een lijst van 14 competenties werd er bij 6 competenties door de CPO’s aangegeven dat daar onder gemiddeld werd gescoord binnen hun bedrijf. Wanneer we kijken op welke gebieden de verbeteringen volgens de CPO’s het hardst nodig zijn dan heeft dat betrekking op: