Posted at 16:09h
in
Blog
by Wim van Eck
Het woord gonst in de rondte de laatste tijd, “Prestatie-inkoop”. Overgenomen uit Amerika en ontwikkeld door Dean Kashiwagi. Daar noemen ze het Best Value Procurement. In een woord: Geweldig!
Prestatie-inkoop gaat ervan uit dat je niet alleen maar kijkt naar de laagste prijs en niet zelf bepaalt hoe het resultaat bereikt moet worden. Of zoals Dean Kashiwagi stelt: “Luister naar de experts in de markt. De uitvoerende partij weet precies hoe ze een project kan uitvoeren en waar de risico’s liggen, maar geef haar wel de ruimte om dat duidelijk te maken”. Jij stelt het resultaat vast,
Al enige tijd wordt er heel veel aandacht besteed aan Best Value Procurement, afgekort BVP.
Een prachtige methodiek waarin leveranciers alle ruimte krijgen om de door hen opgebouwde kennis en kunde in te zetten bij de afnemer. De resultaten schijnen ook nog fantastisch te zijn en iedereen is gelukkig tevreden. Maar dan gaat het bij mij toch kriebelen. Is het echt allemaal geweldig? Of zijn er wellicht toch valkuilen waar je rekening mee moet houden? Ik zal uitleggen wat ik bedoel: