Contractmanagement 2012, er is hoop!

05 Jan Contractmanagement 2012, er is hoop!

2011 is een enerverend jaar geweest. De crisis hield onverminderd aan, de ene tegenslag volgde de andere op en dus negativiteit alom.

En in deze spannende tijden ben ik, samen met mijn collega’s, druk bezig (geweest) om contract- en leveranciersmanagement onder de aandacht te brengen van de beslissers. Om eindelijk die aandacht te krijgen voor het vakgebied waar zoveel mensen zo hard werken. Die dag in dag uit bezig zijn met contracten en leveranciers. Om te zorgen voor die broodnodige samenwerking die nodig is om voor beide partijen het maximale te halen uit de relatie. En vaak zonder de waardering te krijgen die ze eigenlijk verdienen.

Het Don Quichot gevoel is mij daarom niet geheel onbekend gebleven afgelopen jaar. Maar er zijn zeker ook lichtpunten. Ik las deze week een artikel in de Computable getiteld “Focus op productiviteit en kwaliteit is nodig”. In dit artikel wordt ingegaan op de trend voor 2012 op het gebied van ICT outsourcing. Buiten de voorspelling van Gartner dat binnen 10 jaar 80 procent van de ICT diensten uit geïndustrialiseerde standaarddiensten bestaat, wordt er expliciet door de geïnterviewden gemeld dat er meer moet worden gedacht in samenwerking, aangezien daar volgens de experts de winst is te behalen.

Kijk, en daar wordt ik dan heel blij van. De letterlijke opmerking van 1 van de experts is: “Het ontbreken van de juiste governance op de klant-leverancierrelatie en de afwezigheid van de benodigde competenties op het vlak van onder andere contract- en leveranciersmanagement en service level management, kunnen resulteren in inefficiënte en ineffectieve sourcing deals”. Een andere expert geeft aan: “De afgelopen jaren lag de focus op het aansturen van service providers met behulp van gedetailleerde SLA’s en bonus-malusregelingen, waarbij aansturen vaak werd vertaald in het beoordelen van service providers. Hierdoor ontstaat een tegenstelling tussen klant en leverancier, en geen open relatie, gericht op continue serviceverbetering”.

De oplossing volgens de experts is ook helder: “Klanten en leveranciers zoeken samen naar de formulering van een gemeenschappelijk doel, zoals innovatie of eindgebruikers tevredenheid, en werken samen om dit te realiseren. Waarbij er kpi’s (key performance indicators) worden vastgesteld, die voor alle betrokken leveranciers gelden. Deze kpi’s overbruggen het gat tussen de it-gedreven SLA’s en business SLA’s. Iedere kpi heeft een verantwoordelijke leverancier die de integratorrol heeft in de governance rondom deze KPI. Aan deze KPI is een bonus-malusregeling gekoppeld. Business SLA’s, in plaats van technische beschikbaarheid van omgevingen, worden daarmee de contractuele service levels die gekoppeld zijn aan de businessdoelstellingen van de klant.

Hoewel dit artikel zich specifiek richt op de ICT outsourcing contracten, geldt dit uiteraard ook voor andere disciplines. Niet alleen focussen op wat een leverancier allemaal fout zou kunnen doen, maar de focus verleggen naar een goede samenwerking. En met een goede samenwerking wordt uiteindelijk veel geld bespaard. Maar het vergt wel een focus op de langere termijn. En daar moeten inkoopmanagers misschien hun nek eens uitsteken. Niet alleen focussen op directe, bottom-line, besparingen, maar een hechte relatie aangaan met een leverancier. En dan niet alleen de prestaties van de leverancier meten, maar de gezamenlijke doelstellingen. De resultaten zullen je verbazen.

En heb jij nog goede plannen voor 2012? Deel ze hier dan alsjeblieft, wie weet help je er iemand mee.

Groet Wim