01 Nov Hanteren nullijn, fair of niet?
Verzekeraars hanteren nullijn bij zorginkoop
Zorgverzekeraars Nederland (ZN) ziet op landelijk niveau geen groeiruimte voor ziekenhuizen en zelfstandige klinieken voor 2012. Het in het hoofdlijnenakkoord vastgestelde cijfer van 2,5 procent is niet reëel, stelt ZN. Zorgverzekeraars zullen hun inkoopbeleid voor 2012 op deze nieuwe inzichten aanpassen.
Dat laat ZN weten in een brief aan de besturen van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ), de Nederlandse Federatie van Universitaire (NFUMC) en de Medische Centra en Zelfstandige Klinieken Nederland (ZKN).
Bestuurlijk akkoord
Het in het bestuurlijk hoofdlijnenakkoord 2012-2015 tussen de minister van VWS, ZN en betrokken organisaties van ziekenhuizen en klinieken vastgestelde groeicijfer van 2,5 procent geeft geen goed beeld. ZN schrijft in de brief: “Uit het in het hoofdlijnenakkoord vastgestelde budgettaire kader, in combinatie met de voorziene overschrijding van het budgettair kader voor de ziekenhuiszorg in 2010 en 2011, volgt dat de effectieve groeiruimte voor 2012 op landelijk niveau nihil of mogelijk zelfs negatief is. Om de gewenste trendbreuk in de beheersing van de zorguitgaven te kunnen realiseren, zullen zorgverzekeraars in hun inkoopbeleid voor 2012 dan ook uitgaan van de premisse dat op landelijk niveau geen groeiruimte beschikbaar is.”Het geambieerde groeicijfer was geformuleerd vanuit de ambitie om de uitgavengroei in de ziekenhuizen en zelfstandige klinieken terug te brengen naar een significant lager niveau dan voorgaande jaren.
Ontwikkeling
ZN schrijft ervan uit te gaan dat de NVZ, NFUMC en ZKN tot dezelfde conclusie zijn gekomen op basis van de “meest recente inzichten in de uitgavenontwikkeling in 2010 en 2011” en roept hen op deze conclusie te communiceren aan de leden van hun organisaties. “Daarmee wordt bereikt dat een ieder zich bewust is van de context waarbinnen de onderhandelingen en afspraken voor 2012 zich zullen moeten afspelen”, aldus ZN.
Reactie NVZ
De NVZ vindt de brief voorbarig. NVZ-woordvoerder Wouter van der Horst: “ZN heeft het over voorziene overschrijdingen. De ondertekenaars van het hoofdakkoord hebben de gezamenlijke verantwoording om dit akkoord verder uit te werken en als er overschrijdingen zijn, er eerst gezamenlijk over te praten.” Volgens Van der Horst zitten de partijen nu in het traject van uitwerking van het hoofdakkoord. Hij verwijst daarbij naar pagina acht van dit akkoord waarin staat dat partijen in overleg met een voorstel komen in september. “Er moet nog veel besproken worden”, aldus Van der Horst.
Hier bekruipt me toch het gevoel van; “Daar gaan we weer”.Een dominante marktpartij die, terecht of onterecht, van mening is dat eerder gemaakte afspraken niet nagekomen hoeven te worden en dit dan ook direct publiekelijk publiceren. Maar in plaats van dit botweg te stellen hadden ze toch ook vooraf overleg kunnen voeren? Over het hoe en waarom, om daarna samen te bepalen hoe bepaalde problemen het hoofd te kunnen bieden.
Deze aanpak heb ik zelf ook diverse malen van dichtbij gemaakt. Bedrijven met een aanzienlijke macht richting hun leveranciers die de leveranciers dwingen om een nullijn te accepteren, soms voor meerdere jaren. Maar als je dan verantwoordelijk bent voor de relatie met die leverancier, als ook voor de geleverde prestaties van die leverancier, dan wordt dat een zware dobber. Met name met leveranciers die diensten leveren. Waar je eerst nog de juiste mensen op de juiste plek had lopen, daar zie je ineens allerlei starters verschijnen die op jou kosten het vak gaan leren. Dat de overeengekomen SLA’s daardoor niet worden gehaald vindt de leverancier op enig moment ook niet meer interessant. Redenatie daarbij is dat de leverancier zich gewoon slecht behandeld voelt. En daarom andere klanten, waar ze die waardering wel krijgen, voorrang verlenen bij de dienstverlening.
En hebben we als bedrijf dan ook daadwerkelijk iets bespaard door het hanteren van die nullijn?Ik denk van niet (of wellicht een heel klein beetje). Als we daarna gaan kijken wat de kosten zijn geweest voor het oplossen van de ontstane problemen, alsmede de kosten van het wisselen van leveranciers, dan denk ik dat het per saldo niet veel heeft uitgemaakt.En waarom zouden we dan onze huidige relaties onder druk zetten zonder overleg? Je hebt toch niet voor niets gekozen voor deze leveranciers?
Waardeer de leverancier dan ook voor de prestaties die hij heeft geleverd. En als er kosten moeten worden bespaard, dan is de leverancier de deskundige om dit samen met je eigen organisatie op te lossen. De eindresultaten zijn dan beter en bestaande relaties worden beloond voor de goede relatie die is opgebouwd. En goede relaties zijn goud waard, zeker in deze enerverende economische tijden.
Sorry, the comment form is closed at this time.