KPI Tag

Dit stuk gaat over de vierde letter van onze bedrijfsnaam CRICS, namelijk de C van Controleren. Binnen contract management een belangrijk aandachtspunt. Over het belang van een goede controle van de afspraken in het contract hebben we het al vaker gehad. Dit staat gelukkig niet meer ter discussie aangezien iedereen het belang inmiddels wel inziet. Ook hebben we in een eerder blog (40 kantjes KPI's, lekker beheersbaar...) al de tip gegeven om vooral niet teveel te willen gaan meten. Focus op de belangrijke zaken in je contract. Hieronder nog een paar tips.  

grote-stappen-snel-thuis-kpiBegin dit jaar heb ik gevraagd wat onze lezers graag terug zouden zien aan blogonderwerpen in 2012. Een van de vragen die gesteld werden was als volgt:
Binnen het bedrijf waar ik werkzaam ben, zijn wij druk bezig om van contractbeheer naar contractmanagement te gaan. Onlangs een leveranciersmatrix gemaakt en gestart met het opstellen van kpi’s om onze key suppliers te meten. Ik beheer zowel de contracten van IT en Facilities als Marketing en HR. Ik ben op zoek naar een aantal standaard kpi’s die in elk segment toepasbaar zijn.
Het is inmiddels bijna juni en nu pas haal ik dit onderwerp weer aan. En dat is niet voor niets. Ik heb me namelijk het hoofd gebroken over een positief antwoord op deze vraag, maar volgens mij bestaan er gewoonweg geen goede KPI's waarmee je op elke categorie de juiste informatie aangeleverd krijgt. Wat ik wel geloof is dat de basis van een KPI een vast uitgangspunt zou moeten kennen.

Kritieke Prestatie Indicatoren (KPI'S) zijn niet hetzelfde als Kritieke Succes Factoren (KSF's). Toch worden deze twee termen vrij regelmatig door elkaar gebruikt. Hoewel ik niet pretendeer de wijsheid in pacht te hebben, wil ik wel graag met jullie delen wat volgens mij het verschil is. Het verschil is namelijk nogal groot in mijn beleving. Als je als bedrijf goed wilt presteren, dan zul je een degelijke strategie moeten uitdenken. Deze strategie bepaalt waar jij als bedrijf in de toekomst heen wilt.

Fuel EmptyIn een SLA worden prestaties afgesproken middels zogeheten KPI's, waarmee je bepaalt of je wel echt krijgt wat je hebt afgesproken. Deze KPI's worden op de meest uiteenlopende manieren afgesproken. En dat is eigenlijk best grappig, want het komt regelmatig voor dat men behoorlijk subjectieve afspraken maakt, terwijl men in de veronderstelling is een objectieve meting te doen.

Al enige tijd wordt er heel veel aandacht besteed aan Best Value Procurement, afgekort BVP. Een prachtige methodiek waarin leveranciers alle ruimte krijgen om de door hen opgebouwde kennis en kunde in te zetten bij de afnemer. De resultaten schijnen ook nog fantastisch te zijn en iedereen is gelukkig tevreden. Maar dan gaat het bij mij toch kriebelen. Is het echt allemaal geweldig? Of zijn er wellicht toch valkuilen waar je rekening mee moet houden? Ik zal uitleggen wat ik bedoel:  

Binnen contractmanagement wordt regelmatig gediscussieerd waarom prestatie meten zo belangrijk is. De meningen lopen nog wel eens uiteen, echter iedereen is er wel van overtuigd dat het zou moeten gebeuren.

Het lijkt mij het beste om dit te onderbouwen met een concreet voorbeeld. Laat ik benadrukken dat dit een van de vele redenen is, maar het zal absoluut tot de verbeelding spreken.

Boos

Een praktijkvoorbeeld

Een klein voorbeeld uit mijn eigen praktijk, is het volgende: in een productiebedrijf waar veel printwerk wordt gerealiseerd, waren veel klachten over de kwaliteit van het papier. De printers liepen namelijk ongeveer ieder kwartier vast, waarna het een uur kostte om weer op te starten. Dit was al een paar weken aan de gang. Het papier kreeg de schuld en het bedrijf stond op het punt om een nieuwe leverancier te selecteren. We zijn echter eerst gaan evalueren en gaan meten. Dus wordt het papier geleverd volgens de specificaties? Na zorgvuldig meten wordt de conclusie getrokken dat het papier 100% perfect is!

2011 is een enerverend jaar geweest. De crisis hield onverminderd aan, de ene tegenslag volgde de andere op en dus negativiteit alom.

En in deze spannende tijden ben ik, samen met mijn collega’s, druk bezig (geweest) om contract- en leveranciersmanagement onder de aandacht te brengen van de beslissers. Om eindelijk die aandacht te krijgen voor het vakgebied waar zoveel mensen zo hard werken. Die dag in dag uit bezig zijn met contracten en leveranciers. Om te zorgen voor die broodnodige samenwerking die nodig is om voor beide partijen het maximale te halen uit de relatie. En vaak zonder de waardering te krijgen die ze eigenlijk verdienen.

We hadden het vorige week over waarom risico’s af te dekken als je er toch niet naar kijkt. Leuke reacties op gekregen. Ik gaf daarin aan dat we met zijn allen enorm ons best doen om geweldige contracten op te stellen, maar als je er toch niet naar kijkt, heeft het weinig zin, zeker uit inkoopoogpunt. Gelukkig zijn er ook organisaties die wel degelijk hun contracten en leveranciers willen managen. En sommigen zijn zelfs overijverig. Dan krijg je een keurig contract van een paar kantjes, waarin we alles juridisch hebben afgestemd en dan een bijlage van 40 kantjes met Key Performance Indicators (KPI’s) om op te sturen. Succes :-)! Het is bij contract- en leveranciersmanagement van cruciaal belang

Is contractmanagement nou een vak of is het een manier van leven? Dagelijks zijn we bezig met het managen van contracten en leveranciers. Er wordt eerst stevig onderhandeld over SLA’s en KPI’s en na ondertekening moet het proces gaan lopen van controleren van de gemaakte afspraken. Maar wat als deze afspraken niet worden nagekomen? Met mijn kinderen heb ik soortgelijke uitdagingen. Ik spreek met ze af wanneer en hoe lang ze achter een willekeurig scherm mogen zitten (TV, Nintendo DS, Playstation of laptop). Verder maken we samen duidelijke afspraken hoe laat ze thuis zijn na het buitenspelen, hoeveel tijd er wordt besteed aan het huiswerk en ga zo maar door.

Het controleren Het contract is afgesloten, goed geregistreerd en de juiste mensen zijn geïnformeerd. En dan? Dan moeten we als organisatie gaan controleren of de afspraken die in het contract zijn vastgelegd worden nageleefd. En niet alleen die zaken die de leverancier moet regelen, maar ook de zaken die intern moeten worden gedaan. Het klinkt wederom eenvoudig, maar de uitvoering blijkt best lastig. De KPI’s en SLA’s hebben we tijdens het contracteren al gestandaardiseerd en vastgelegd. We hebben bepaald wie waarvoor verantwoordelijk is maar nu moeten we daar in de praktijk nog uitvoering aan gaan geven. Simpel gezegd: