Author: Wim van Eck

Tezamen met de onduidelijkheid over wat nu het verschil is tussen contractbeheer en contractmanagement, zo onduidelijk kan het ook zijn hoe contractmanagementsoftware nu echt te gebruiken. Wat ik vaak tegenkom is dat mensen wel werken met een contractmanagementsysteem, maar niet weten hoe de software ook echt het proces ondersteunt. Er zit een belangrijk verschil tussen keurig al je contracten registreren en reageren op de reminders voor het verlopen van het contract, versus het daadwerkelijk managen van de afspraken ín dat contract en bovendien ervoor zorgen dat de software jou een deel van je werk uit handen neemt.

De meeste organisaties laten zich door technologie ondersteunen op het gebied van contractmanagement. Dat kan in meerdere vormen, van een spreadsheet tot een ERP systeem. Ik ontmoet veel mensen die denken dat een ERP systeem ze helpt met contract- en leveranciersmanagement. En datzelfde geldt voor een spreadsheet.  Kijk en daar gaat het, in mijn ogen dus fout.

Implementatie contract- en leveranciersmanagement in 5 stappen. Stap 2, huidige stand van zaken

In navolging op mijn vorige blog behandel ik vandaag de tweede stap van het implementeren van contract- en leveranciersmanagement, namelijk het bepalen van de huidige stand van zaken. Nu er commitment is vanuit de organisatie is het makkelijker om alle benodigde gegevens te verzamelen. De organisatie is zich namelijk bewust van het belang van contract- en leveranciersmanagement, dus kun je er vanuit gaan dat er (enige) bereidheid is om mee te werken. We gaan dus inzichtelijk proberen te maken hoe de huidige processen zijn geregeld en wie welke verantwoordelijkheden heeft binnen deze processen. Om de volwassenheid van je organisatie te bepalen op het gebied van processen,

Maak jij jezelf klein?Het is me opgevallen dat we met zijn allen heel goed zijn in naar buiten wijzen en ons klein maken. Contractmanagement krijgt niet voldoende aandacht en ZIJ – lees de buitenwereld – moeten daar wat aan doen. ZIJ moeten dat in gaan zien. Hier bestaat ook een naam voor: het Calimero-syndroom. Natuurlijk geldt dit niet voor jou als lezer, maar je herkent ongetwijfeld de gevallen om je heen. Ik geloof dat het noodzakelijk is om dit om te draaien en zelf het heft in handen te nemen. Als je namelijk naar buiten blijft wijzen en wachten op iemand die het nu niet ziet, dan kun je waarschijnlijk wachten tot je een ons weegt. De buitenwereld heeft niet de kennis die jij hebt als contractmanager en als jij dat zo laat, dan komt die kennis ook niet bij hen uit. En als die kennis niet bij hen uit komt, dan...... Vicieuze cirkel dus. Dus, maak jezelf niet klein.

Implementatie contract- en leveranciersmanagement in 5 stappen. Stap 1, Inrichten programma Zie jij ook steeds vaker contract- en leveranciersmanagement als onderwerp van gesprek verschijnen? Dan herken je waarschijnlijk ook dat overgaan tot implementatie vaak uitgesteld wordt, maar waarom? We hebben de juiste theoretische kennis over contract- en leveranciersmanagement,  maar eigenlijk weet onze organisatie nog niet goed (genoeg) hoe we de eerste stappen kunnen gaan zetten. Voor een succesvolle implementatie bestaan eigenlijk 5 eenvoudige stappen, die we de komende tijd zullen behandelen.

De wereld van contractmanagement een stukje beter makenVorige week kwam het bericht dat Steve Jobs is overleden. Tragisch als je het mij vraagt. De geestelijk vader van Apple heeft voor onze wereld een hoop betekent op het gebied van technologie. Maar niet alleen op het gebied van technologie. Steve had hele belangrijke waarden en normen waarmee hij zijn leven leidde. Doen waar je van houdt is een van die waarden. Dat vertelde hij aan de afstuderende studenten van Stanford University in de veelbekeken speech uit 2005.

Je bent aan het eind van een selectieproces en vol enthousiasme gaan we richting de slotonderhandeling. De voorbereidingen voor de slotonderhandeling zijn in volle gang, je doelen voor de slotonderhandeling heb je bepaald, de SLA normen etc. staan vast dus we kunnen beginnen. Maar als je van plan bent om een (langdurige) onderhandeling in te gaan is het verstandig om van te voren even stil te staan bij de vraag of het nodig is om een overeenkomst af te sluiten over het onderhandelen zelf?

We hadden het vorige week over waarom risico’s af te dekken als je er toch niet naar kijkt. Leuke reacties op gekregen. Ik gaf daarin aan dat we met zijn allen enorm ons best doen om geweldige contracten op te stellen, maar als je er toch niet naar kijkt, heeft het weinig zin, zeker uit inkoopoogpunt. Gelukkig zijn er ook organisaties die wel degelijk hun contracten en leveranciers willen managen. En sommigen zijn zelfs overijverig. Dan krijg je een keurig contract van een paar kantjes, waarin we alles juridisch hebben afgestemd en dan een bijlage van 40 kantjes met Key Performance Indicators (KPI’s) om op te sturen. Succes :-)! Het is bij contract- en leveranciersmanagement van cruciaal belang

Contracten zijn onder andere bedoeld om risico’s mee af te dekken. En dan met name financiële risico’s. Toch is het bij veel organisaties een beetje vechten tegen de bierkaai en lijkt het alsof de directie een afdeling inkoop in het leven heeft geroepen om er makkelijk vanaf te zijn. Inkoop is een soort doekje voor het bloeden en wordt verder in de hoek gezet. Inkopers werken zich drie slagen in de rondte om, samen met Legal en – zo mogelijk – de betrokkenen intern, een dijk van een contract te sluiten. Raamcontracten, deelcontracten en ga zo maar door. Primair bedoeld om risico’s mee af te dekken, maar in de praktijk toch met name gericht op savings. Daar wordt de inkoper namelijk op afgerekend. Als het echter alleen om de savings zou gaan, waarom dan een contract afsluiten? Zorg dan gewoon voor een flinke korting,